ATP World Tour Finals | 11/20 18:00 | - | [1] Andy Murray v Novak Djokovic [2] | 6-3,6-4 | |
ATP World Tour Finals | 11/19 14:00 | - | [1] Andy Murray v Milos Raonic [4] | 5-7,7-6,6-6 | |
ATP World Tour Finals | 11/18 14:00 | 1 | [1] Andy Murray v Stan Wawrinka [3] | 6-4,6-2 | |
ATP World Tour Finals | 11/16 14:00 | 2 | [1] Andy Murray v Kei Nishikori [5] | 6-7,6-4,6-4 | |
ATP World Tour Finals | 11/14 20:00 | 1 | [1] Andy Murray v Marin Čilić [7] | 6-3,6-2 | |
ATP Paryż | 11/06 14:00 | 29 | [27] John Isner v Andy Murray [2] | 3-6,7-6,4-6 | |
ITF Women Waco | 11/05 15:30 | 28 | Milos Raonic v Andy Murray | Walkover | |
ATP Paryż | 11/04 18:30 | 27 | [11] Tomas Berdych v Andy Murray [2] | 6-7,5-7 | |
ATP Paryż | 11/03 17:35 | 26 | [17] Lucas Pouille v Andy Murray [2] | 3-6,0-6 | |
ATP Paryż | 11/02 18:30 | 25 | [46] Fernando Verdasco v Andy Murray [2] | 3-6,7-6,5-7 | |
ATP Wiedeń | 10/30 12:50 | 29 | [2] Andy Murray v Jo-Wilfried Tsonga [15] | 6-3,7-6 | |
ATP Wiedeń | 10/29 14:25 | 28 | Andy Murray v David Ferrer | Walkover | |
ATP Wiedeń | 10/28 18:20 | 27 | [2] Andy Murray v John Isner [27] | 6-1,6-3 | |
ATP Wiedeń | 10/27 16:45 | 26 | [2] Andy Murray v Gilles Simon [24] | 4-6,6-2,6-2 | |
ATP Wiedeń | 10/26 16:15 | 25 | [2] Andy Murray v Martin Klizan [35] | 6-3,6-7,6-0 | |
Tie Break Tens | 10/23 19:18 | - | [10] Dominic Thiem v Andy Murray [2] | 6-1,1-6,0-0 | |
Tie Break Tens | 10/23 18:34 | - | [2] Andy Murray v Jo-Wilfried Tsonga [16] | 6-1,1-6,1-0 | |
Tie Break Tens | 10/23 17:45 | - | Andy Murray v Marcus Willis | 6-1,1-6,0-0 | |
Tie Break Tens | 10/23 17:15 | - | Andy Murray v Goran Ivanisevic | 6-1,1-6,0-0 | |
ATP Shanghai | 10/16 08:30 | 29 | [19] Roberto Bautista-Agut v Andy Murray [2] | 6-7,1-6 | |
ATP Shanghai | 10/15 12:00 | 28 | [32] Gilles Simon v Andy Murray [2] | 4-6,3-6 | |
ATP Shanghai | 10/14 10:10 | 27 | [12] David Goffin v Andy Murray [2] | 2-6,2-6 | |
ATP Shanghai | 10/13 10:00 | 26 | [16] Lucas Pouille v Andy Murray [2] | 1-6,3-6 | |
ATP Shanghai | 10/12 12:05 | 25 | [24] Steve Johnson v Andy Murray [2] | 3-6,2-6 | |
ATP Pekin | 10/09 11:30 | 29 | [2] Andy Murray v Grigor Dimitrov [20] | 6-4,7-6 | |
ATP Pekin | 10/08 09:25 | 28 | [2] Andy Murray v David Ferrer [13] | 6-2,6-3 | |
ATP Pekin | 10/07 09:05 | 27 | [2] Andy Murray v Kyle Edmund [54] | 7-6,6-2 | |
ATP Pekin | 10/05 11:30 | 26 | [2] Andy Murray v Andrey Kuznetsov [45] | 6-2,6-1 | |
ATP Pekin | 10/04 08:00 | 25 | [2] Andy Murray v Andreas Seppi [94] | 6-2,7-5 | |
Mecze pokazowe | 09/21 18:30 | - | Andy Murray v Grigor Dimitrov | 4-6,6-4,0-0 |
Andy Murray, właśc. sir Andrew Barron Murray, OBE (ur. 15 maja 1987 w Glasgow) – brytyjski oraz szkocki tenisista, dwukrotny mistrz olimpijski w grze pojedynczej (2012 i 2016) oraz srebrny medalista w grze mieszanej z Londynu (2012), zwycięzca US Open 2012, Wimbledonu 2013 i Wimbledonu 2016, triumfator ATP World Tour Finals 2016, pasowany na Rycerza Kawalera, oficer Orderu Imperium Brytyjskiego, od 7 listopada 2016 do 20 sierpnia 2017 lider rankingu ATP w grze singlowej, reprezentant Wielkiej Brytanii w Pucharze Davisa i zdobywca tego trofeum w sezonie 2015.
Jest synem trenerki tenisowej i treningi rozpoczął w wieku 3 lat. Jako 8-latek przeżył masakrę w szkole w Dunblane (13 marca 1996), w której szaleniec zastrzelił szesnaście osób (głównie uczniów). Od 15. roku życia trenował w Barcelonie. Zaliczał się do czołowych juniorów na świecie, w 2003 wygrał w tej kategorii wiekowej Canadian Open, rok później US Open. Był również w półfinale debla juniorów w US Open 2004, występując ze starszym bratem Jamiem. W 2003 roku uplasował się na 6. miejscu, a rok później na 10. miejscu światowego rankingu juniorów. Występy juniorskie zakończył półfinałem French Open 2005.
W kwietniu 2005 roku rozpoczął oficjalnie karierę zawodową. W cyklu ATP World Tour debiutował już w kwietniu 2005, dzięki przyznanej dzikiej karcie na turniej w Barcelonie. W czerwcu 2005 roku otrzymał również dziką kartę na londyński turniej w Queen’s Club, gdzie dotarł do III rundy, pokonując m.in. Amerykanina Taylora Denta (przegrał ze Szwedem Thomasem Johanssonem). Także do III rundy dotarł na Wimbledonie, notując zwycięstwa nad Szwajcarem Bastlem i rozstawionym Czechem Štěpánkiem. Przegrał dopiero z Argentyńczykiem Nalbandianem w pięciu setach, nie wykorzystując prowadzenia 2:0 w setach. Dzięki znacznemu awansowi w rankingu światowym Murray mógł występować w turniejach ATP World Tour. Doszedł m.in. do II rundy turnieju w Cincinnati (ponownie pokonał Taylora Denta), a także do II rundy w wielkoszlemowym US Open (pokonał w pięciu setach Rumuna Pavela, przegrał później – również w pięciu setach – z Francuzem Arnaudem Clémentem).
Po osiągnięciu finału w turnieju w Bangkoku (pokonał m.in. Ginepriego, przegrał z Federerem) awansował do czołowej setki rankingu. Jesienią 2005 roku dotarł do ćwierćfinału w Bazylei, pokonując m.in. w prestiżowym pojedynku wieloletniego lidera brytyjskiego tenisa Tima Henmana. W lutym 2006 roku Murray odniósł pierwsze zwycięstwo turniejowe, w amerykańskim San José pokonując m.in. Mardy Fisha, Andy Roddicka i w finale Lleytona Hewitta. Dzięki temu sukcesowi awansował na 41. miejsce w rankingu światowym (w marcu 2006) i przez dwa miesiące był pierwszą rakietą Wielkiej Brytanii (w maju 2006 wyprzedził go Greg Rusedski).
Po raz pierwszy do zespołu narodowego w Pucharze Davisa został powołany we wrześniu 2004 roku, ale w przegranym meczu z Austrią nie wystąpił. Debiutował w marcu 2005 roku w deblu przeciwko Izraelowi, zostając tym samym najmłodszym reprezentantem Wielkiej Brytanii w tym turnieju. We wrześniu 2005 roku nie zdobył punktu w barażu o grupę światową ze Szwajcarami, bez powodzenia grał także w meczu z Serbią i Czarnogórą w kwietniu 2006 roku.
Podczas turnieju na Wimbledonie w 2005 roku doszedł najdalej ze wszystkich singlistów gospodarzy. W tym samym czasie w głosowaniu zorganizowanym przez szkocki oddział BBC uznano Murraya sportową osobowością roku.
Największymi sukcesami Andy’ego Murraya są zwycięstwa w wielkoszlemowych turniejach US Open 2012, Wimbledon 2013, Wimbledon 2016, kończącym sezon turnieju ATP World Tour Finals 2016 oraz złote medale na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2012 i 2016. Brytyjczyk osiągnął także osiem finałów turniejów wielkoszlemowych: US Open 2008, Australian Open 2010, Australian Open 2011, Wimbledon 2012, Australian Open 2013, Australian Open 2015, Australian Open 2016 oraz French Open 2016.
7 listopada 2016, po zwycięstwie w turnieju BNP Paribas Masters w Paryżu, Murray (jako pierwszy Brytyjczyk w historii) znalazł się na czele rankingu singlowego ATP.