ATP Miami | 03/24 18:45 | 25 | [60] Tomas Machac v Andy Murray [62] | 5-7,7-5,7-6 | |
ATP Miami | 03/23 19:50 | 24 | [62] Andy Murray v Tomas Martin Etcheverry [30] | 7-6,6-3 | |
ATP Miami | 03/20 19:10 | 23 | [62] Andy Murray v Matteo Berrettini [142] | 4-6,6-3,6-4 | |
ATP Indian Wells | 03/08 21:30 | 24 | [5] Andrey Rublev v Andy Murray [61] | 7-6,6-1 | |
ATP Indian Wells | 03/06 22:25 | 23 | [61] Andy Murray v David Goffin [112] | 6-3,6-2 | |
ATP Dubaj | 02/28 12:00 | 26 | [67] Andy Murray v Ugo Humbert [18] | 2-6,4-6 | |
ATP Dubaj | 02/26 12:15 | 25 | [127] Denis Shapovalov v Andy Murray [50] | 6-4,6-7,3-6 | |
ATP Doha | 02/21 13:20 | 26 | [50] Andy Murray v Jakub Mensik [129] | 6-7,7-6,6-7 | |
ATP Doha | 02/20 15:10 | 25 | [73] Alexandre Muller v Andy Murray [50] | 1-6,6-7 | |
ATP Marsylia | 02/06 14:50 | 25 | [66] Tomas Machac v Andy Murray [49] | 7-5,6-4 | |
ATP Montpellier | 01/29 18:00 | 25 | [49] Andy Murray v Benoit Paire [112] | 6-2,6-7,3-6 | |
Australian Open | 01/15 06:00 | 23 | [44] Andy Murray v Tomas Martin Etcheverry [32] | 4-6,2-6,2-6 | |
Kooyong Classic | 01/11 03:45 | - | [44] Andy Murray v Dominic Thiem [94] | 6-4,6-2 | |
Kooyong Classic | 01/10 01:40 | 44 | Andy Murray v Marin Čilić | 3-6,5-7 | |
ATP Brisbane | 01/01 08:30 | 25 | [42] Andy Murray v Grigor Dimitrov [14] | 6-4,5-7,2-6 | |
ATP Paryż | 10/30 12:50 | 24 | [40] Andy Murray v Alex De Minaur [13] | 6-7,6-4,5-7 | |
ATP - Bazylea | 10/25 18:00 | 26 | [40] Andy Murray v Tomas Martin Etcheverry [32] | 7-6,3-6,2-6 | |
ATP - Bazylea | 10/23 13:55 | 25 | [40] Andy Murray v Yannick Hanfmann [51] | 7-5,6-4 | |
ATP Shanghai | 10/04 11:40 | 23 | [41] Roman Safiullin v Andy Murray [40] | 6-3,6-2 | |
ATP Pekin | 09/28 11:55 | 25 | [12] Alex De Minaur v Andy Murray [40] | 6-3,5-7,7-6 | |
ATP Zhuhai | 09/23 09:10 | 26 | [41] Andy Murray v Aslan Karatsev [63] | 6-4,3-6,2-6 | |
ATP Zhuhai | 09/21 09:55 | 25 | Andy Murray v Ye Cong Mo | 7-5,6-3 | |
Puchar Davisa | 09/15 12:00 | 1 | [41] Andy Murray v Leandro Riedi [152] | 6-7,6-4,6-4 | |
US Open | 08/31 16:00 | 24 | [37] Andy Murray v Grigor Dimitrov [19] | 3-6,4-6,1-6 | |
US Open | 08/29 18:30 | 23 | [37] Andy Murray v Corentin Moutet [72] | 6-2,7-5,6-3 | |
ATP Cincinnati | 08/15 15:00 | 24 | Karen Khachanov v Andy Murray | Cancelled | |
ATP Toronto | 08/11 01:55 | 26 | Andy Murray v Jannik Sinner | Walkover | |
ATP Toronto | 08/09 21:10 | 25 | [78] Max Purcell v Andy Murray [40] | 6-7,6-3,5-7 | |
ATP Toronto | 08/08 16:30 | 24 | [39] Lorenzo Sonego v Andy Murray [40] | 6-7,0-6 | |
ATP Washington | 08/04 18:25 | 26 | [9] Taylor Fritz v Andy Murray [44] | 6-7,6-3,6-4 |
Andy Murray, właśc. sir Andrew Barron Murray, OBE (ur. 15 maja 1987 w Glasgow) – brytyjski oraz szkocki tenisista, dwukrotny mistrz olimpijski w grze pojedynczej (2012 i 2016) oraz srebrny medalista w grze mieszanej z Londynu (2012), zwycięzca US Open 2012, Wimbledonu 2013 i Wimbledonu 2016, triumfator ATP World Tour Finals 2016, pasowany na Rycerza Kawalera, oficer Orderu Imperium Brytyjskiego, od 7 listopada 2016 do 20 sierpnia 2017 lider rankingu ATP w grze singlowej, reprezentant Wielkiej Brytanii w Pucharze Davisa i zdobywca tego trofeum w sezonie 2015.
Jest synem trenerki tenisowej i treningi rozpoczął w wieku 3 lat. Jako 8-latek przeżył masakrę w szkole w Dunblane (13 marca 1996), w której szaleniec zastrzelił szesnaście osób (głównie uczniów). Od 15. roku życia trenował w Barcelonie. Zaliczał się do czołowych juniorów na świecie, w 2003 wygrał w tej kategorii wiekowej Canadian Open, rok później US Open. Był również w półfinale debla juniorów w US Open 2004, występując ze starszym bratem Jamiem. W 2003 roku uplasował się na 6. miejscu, a rok później na 10. miejscu światowego rankingu juniorów. Występy juniorskie zakończył półfinałem French Open 2005.
W kwietniu 2005 roku rozpoczął oficjalnie karierę zawodową. W cyklu ATP World Tour debiutował już w kwietniu 2005, dzięki przyznanej dzikiej karcie na turniej w Barcelonie. W czerwcu 2005 roku otrzymał również dziką kartę na londyński turniej w Queen’s Club, gdzie dotarł do III rundy, pokonując m.in. Amerykanina Taylora Denta (przegrał ze Szwedem Thomasem Johanssonem). Także do III rundy dotarł na Wimbledonie, notując zwycięstwa nad Szwajcarem Bastlem i rozstawionym Czechem Štěpánkiem. Przegrał dopiero z Argentyńczykiem Nalbandianem w pięciu setach, nie wykorzystując prowadzenia 2:0 w setach. Dzięki znacznemu awansowi w rankingu światowym Murray mógł występować w turniejach ATP World Tour. Doszedł m.in. do II rundy turnieju w Cincinnati (ponownie pokonał Taylora Denta), a także do II rundy w wielkoszlemowym US Open (pokonał w pięciu setach Rumuna Pavela, przegrał później – również w pięciu setach – z Francuzem Arnaudem Clémentem).
Po osiągnięciu finału w turnieju w Bangkoku (pokonał m.in. Ginepriego, przegrał z Federerem) awansował do czołowej setki rankingu. Jesienią 2005 roku dotarł do ćwierćfinału w Bazylei, pokonując m.in. w prestiżowym pojedynku wieloletniego lidera brytyjskiego tenisa Tima Henmana. W lutym 2006 roku Murray odniósł pierwsze zwycięstwo turniejowe, w amerykańskim San José pokonując m.in. Mardy Fisha, Andy Roddicka i w finale Lleytona Hewitta. Dzięki temu sukcesowi awansował na 41. miejsce w rankingu światowym (w marcu 2006) i przez dwa miesiące był pierwszą rakietą Wielkiej Brytanii (w maju 2006 wyprzedził go Greg Rusedski).
Po raz pierwszy do zespołu narodowego w Pucharze Davisa został powołany we wrześniu 2004 roku, ale w przegranym meczu z Austrią nie wystąpił. Debiutował w marcu 2005 roku w deblu przeciwko Izraelowi, zostając tym samym najmłodszym reprezentantem Wielkiej Brytanii w tym turnieju. We wrześniu 2005 roku nie zdobył punktu w barażu o grupę światową ze Szwajcarami, bez powodzenia grał także w meczu z Serbią i Czarnogórą w kwietniu 2006 roku.
Podczas turnieju na Wimbledonie w 2005 roku doszedł najdalej ze wszystkich singlistów gospodarzy. W tym samym czasie w głosowaniu zorganizowanym przez szkocki oddział BBC uznano Murraya sportową osobowością roku.
Największymi sukcesami Andy’ego Murraya są zwycięstwa w wielkoszlemowych turniejach US Open 2012, Wimbledon 2013, Wimbledon 2016, kończącym sezon turnieju ATP World Tour Finals 2016 oraz złote medale na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2012 i 2016. Brytyjczyk osiągnął także osiem finałów turniejów wielkoszlemowych: US Open 2008, Australian Open 2010, Australian Open 2011, Wimbledon 2012, Australian Open 2013, Australian Open 2015, Australian Open 2016 oraz French Open 2016.
7 listopada 2016, po zwycięstwie w turnieju BNP Paribas Masters w Paryżu, Murray (jako pierwszy Brytyjczyk w historii) znalazł się na czele rankingu singlowego ATP.