Mistrzostwa Świata IIHF

Mistrzostwa świata w hokeju na lodzie mężczyzn – coroczny turniej międzynarodowy w hokeju na lodzie mężczyzn, organizowany przez Międzynarodową Federację Hokeja na Lodzie (IIHF). Po raz pierwszy odbył się podczas letnich igrzysk w Antwerpii. Jest to najważniejszy z dorocznych turniejów hokejowych na świecie.

W 1908 powstał podmiot zajmujący się organizacją mistrzostw świata w hokeju – Międzynarodowa Federacja Hokeja na Lodzie (dalej IIHF). Prekursorem mistrzostw świata były mistrzostwa Europy, które po raz pierwszy odbyły się w 1910. Za pierwsze mistrzostwa świata w hokeju na lodzie uważa się turniej, który został przeprowadzony podczas letnich igrzysk olimpijskich w 1920 w Antwerpii. W latach 1920–1968 hokejowy turniej olimpijski również był utożsamiany z mistrzostwami świata w tym sporcie. Pierwsze mistrzostwa świata niezależne od igrzysk olimpijskich odbyły się w 1930. W turnieju brało udział dwanaście reprezentacji. Rok później, w 1931, w zawodach wzięło udział dziesięć drużyn, które w fazie początkowej turnieju rywalizowały w rundzie kwalifikacyjnej rozegranej systemem kołowym. Z rundy kwalifikacyjnej wyłonione zostały drużyny, które następnie walczyły ze sobą w rundzie medalowej. Końcowa klasyfikacja w tej rundzie decydowała o przyznaniu medali. Taką formułę turnieju wykorzystywano do 1992, chociaż w tym czasie wprowadzono kilka niewielkich zmian. W 1951 trzynaście reprezentacji zostało podzielonych na dwie grupy. Najlepsze siedem (grupa A) rywalizowało o mistrzostwo świata. Pozostałe sześć (grupa B) grało wyłącznie dla poprawienia swoich pozycji w rankingu. Podczas kongresu w 1990 IIHF wdrożyła system play-offów. Wraz z powiększaniem się IIHF coraz więcej państw brało udział w mistrzostwach świata, przez co wprowadzono większą liczbę grup (później ich nazwę zmieniono na dywizje).

Obecna formuła mistrzostw świata przewiduje udział 16 zespołów w grupie mistrzowskiej (elita), 12 zespołów w I Dywizji oraz 12 zespołów w II Dywizji. Jeśli w turnieju weźmie udział większa niż 40 liczba drużyn, rywalizują one w III Dywizji. Reprezentacje na mistrzostwach świata elity najpierw rywalizują podzielone na dwie grupy, z których wyłonione zostają po cztery najlepsze drużyny. Kolejnym etapem jest faza pucharowa (play-off), której zwycięska reprezentacja zostaje mistrzem świata. Na przestrzeni lat dochodziło do kilku zmian zasad dotyczących przebiegu turniejowej rozgrywki. W 1969 dopuszczono bodiczkowanie we wszystkich trzech strefach lodowiska. Na początku lat 70. wprowadzono wymóg noszenia kasków przez zawodników i masek przez bramkarzy, a w 1992 do rozgrywki włączono rzuty karne. Obecnie zasady stosowane w rozgrywkach organizowanych przez IIHF nieco odbiegają od zasad wykorzystywanych w NHL. Od 1977 mistrzostwa świata są otwarte dla wszystkich zawodników, zarówno amatorów jak i zawodowców. IIHF wymaga, by każdy zawodnik reprezentujący dane państwo na mistrzostwach był jego obywatelem, a w przypadku zmiany obywatelstwa wymaga występowania w lidze tego kraju przez określony czas.

Kanada była pierwszą drużyną, która zdominowała turnieje mistrzostw świata, wygrywając je między 1930 a 1952 rokiem dwanaście razy. W tym okresie również liczącymi się zespołami były reprezentacje Stanów Zjednoczonych, Czechosłowacji, Szwecji, Wielkiej Brytanii i Szwajcarii. Reprezentacja Związku Radzieckiego w turnieju zadebiutowała w 1954 i szybko stała się równorzędnym rywalem dla Kanady. Od 1963 do rozpadu ZSRR w 1991 tylko trzy inne państwa zdobywały medale: Kanada, Czechosłowacja i Szwecja. Rosja po raz pierwszy wystartowała w mistrzostwach świata w 1992, a Czechy i Słowacja w 1993. W XXI wieku rywalizacja stała się bardziej otwarta, ponieważ zespoły „wielkiej szóstki” – Kanada, Czechy, Finlandia, Rosja, Szwecja i Stany Zjednoczone – jak również Słowacja były bardziej wyrównane.

Jako że mistrzostwa świata odbywają się w tym samym czasie, co rozgrywki play-off o Puchar Stanleya w NHL, wielu z czołowych zawodników reprezentacji nie bierze udziału w mistrzostwach, gdyż północnoamerykańscy zawodnicy i kibice uważają je za drugorzędne względem Pucharu Stanleya. Zawodnicy występujący w NHL biorą udział w meczach reprezentacji w przypadku wyeliminowania ich klubowej drużyny z walki o Puchar Stanleya.

Największą frekwencją cieszyły się 79. Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie rozgrywane w 2015 w Pradze i Ostrawie.

**Mistrzostwa Świata IIHF**

Szczytowe wydarzenie w międzynarodowym hokeju na lodzie, organizowane corocznie przez Międzynarodową Federację Hokeja na Lodzie (IIHF).

**Format:**
* Turniej odbywa się w systemie grupowym, a następnie fazy pucharowej.
* W mistrzostwach uczestniczy 16 najlepszych reprezentacji narodowych z całego świata.
* Drużyny są podzielone na dwie grupy, z których po cztery najlepsze awansują do ćwierćfinałów.
* W fazie pucharowej obowiązuje system eliminacji.

**Historia:**
* Pierwsze mistrzostwa odbyły się w 1920 roku.
* Polska uczestniczyła w 31 edycjach turnieju.
* Najlepszy wynik Polski to 4. miejsce w 1931 roku.

**Edycja 2023:**
* Mistrzostwa odbędą się w Tampere i Helsinkach w Finlandii.
* Turniej zostanie rozegrany w dniach 12-28 maja 2023 roku.
* Polska reprezentacja jest zakwalifikowana do mistrzostw.

**Nagrody:**
* Złoty, srebrny i brązowy medal dla trzech najlepszych drużyn.
* Nagrody indywidualne dla najlepszego zawodnika, bramkarza i obrońcy.
* Puchar Heraus-Challenge dla najskuteczniejszego zawodnika.

Mistrzostwa Świata IIHF to niesamowite wydarzenie, które gromadzi najlepszych hokeistów z całego świata i zapewnia niezwykłe widowisko sportowe.