World Championship - Kwalifikacje 2024 | 04/11 13:30 | 8 | Liu Hongyu v Jimmy White | 10-3 | |
World Championship - Kwalifikacje 2024 | 04/08 09:00 | 7 | Martin Gould v Jimmy White | Walkover | |
Seniors 900 2024 | 03/02 15:08 | - | Ken Doherty v Jimmy White | 2-1 | |
Seniors 900 2024 | 03/02 14:04 | - | Jimmy White v Stephen Hendry | 0-0 | |
Seniors 900 2024 | 03/02 13:08 | - | Ken Doherty v Jimmy White | 0-0 | |
Seniors 900 2024 | 03/02 12:45 | - | Jimmy White v Tony Knowles | 1-0 | |
Welsh Open - Kwalifikacje 2024 | 01/27 13:00 | 7 | Dominic Dale v Jimmy White | 4-1 | |
World Open - Kwalifikacje 2024 | 01/23 10:00 | 7 | Kyren Wilson v Jimmy White | 5-0 | |
Seniors 900 | 12/30 16:00 | - | Stephen Hendry v Jimmy White | 1-0 | |
Seniors 900 | 12/29 15:30 | - | Jimmy White v Ken Doherty | 1-0 | |
Seniors 900 | 12/29 14:30 | - | Dennis Taylor v Jimmy White | 0-1 | |
Seniors 900 | 12/29 12:15 | - | Jimmy White v Stephen Hendry | 0-1 |
Jimmy White, właśc. James Warren White (ur. 2 maja 1962 w Londynie) – angielski snookerzysta. Sześciokrotny wicemistrz świata. Odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego. Plasuje się na 25. miejscu pod względem zdobytych setek w profesjonalnych turniejach, ma ich łącznie 325.
W snookerze zawodowym od 1980. Jest zawodnikiem grającym w sposób widowiskowy, cieszy się dużą popularnością wśród kibiców (wyraża się to m.in. dopingowaniem White’a w sposób bliższy boiskom piłkarskim niż salom snookerowym). Wielu fachowców nazywa Jimmy’ego White’a „najlepszym graczem w historii snookera spośród tych, którzy nie zdobyli mistrzostwa świata”, przegrywał finały mistrzostw świata aż sześciokrotnie. White jest uważany też za jednego z największych specjalistów jeśli chodzi o grę z przyrządów.
W 1984 w decydującej rozgrywce nie sprostał najlepszemu graczowi lat 80., Steve’owi Davisowi. W latach 1990–1994 nieprzerwanie dochodził do finału – cztery raz lepszy okazał się Stephen Hendry, raz – John Parrott (1991).
Znany jest także ze swojego burzliwego życia pozasportowego. Znany jest przypadek, podczas którego wyciągnął swojego zmarłego na raka brata, Martina White’a, z kostnicy i zabrał do pubu na jego „ostatnią imprezę”.